Veertigers issues - Ziek van het Gala

Geschreven door Madam van Lovemich

Veertiger issues - Galaseizoen
Het was weer het seizoen van de gala’s. En ook mijn man wilde weer eens de smoking aan.
Vandaar dat we enkele weken geleden op het Prinsengala van de Tempeleers stonden, te
midden van een bruisende, swingende menigte. Van mij had het niet persé gehoeven, we
waren immers vorig jaar al op het Jalabal in Kerkade geweest. En hadden ons die paar
uurtje niet veel, maar heel veel geld gekost en een bak ellende de dag er na. Wat was namelijk
het geval? Mijn man had nog geen smoking en ik had geen galajurk meer met bijbehorende
pumps met een hak van minimaal 15 cm (die ik by the way nooit heb aangehad omdat ik
gelukkig vooraf een helderziende gedachte kreeg dat ik daarop - op z’n steenkolen
Nederlands gezegd - ‘kapot’ zou blijven). Daarnaast de kapper, nagels laten lakken en bruin
kleurtje scoren plus uiteraard de entreekaart. Al met al waren we € 500 p.p. kwijt… ‘Uhhh,
wat zei je? bruin kleurtje scoren?’ Yes, klinkt zo lekker Gooische Vrouwen…Dan komt een
dame bij je thuis en kun je onder de douche – of een andere willekeurige plek met de
wetenschap dat er geen bruine vlekken op je pas geverfde muur/behang komen - gaan
staan en krijg je een zgn. spray-tan. Kleurtje mag je zelf kiezen. Kosten: € 30. Als je niet
oppast, zie je er uit als Donald Trump. En wellicht herinner je je die aflevering van Friends
nog, met Ross in die spraycabine? Hilarisch. Zo niet, even terugkijken. Gelukkig was het in
mijn geval allemaal goed gegaan haha.

Waar ik dit jaar niet op hoopte was een déja-vue van de morning-after versie van vorig jaar.
Onze zoon had destijds namelijk een turnwedstrijd om 8 uur ’s morgens, notabene in Kerkrade
(we hadden zomaar van de rodahal naar de sporthal kunnen rollen). Dat betekende dat we
om half 7 moesten opstaan, kleren aan, ophalen zoonlief bij opa en oma in Wijnandsrade en
vandaaruit weer hop naar de turnhal. Echter, we waren nog niet goed en wel 5 min.
onderweg of de paar frietjes met zuurvlees (die ik had gescoord bij een aangeschoten prins)
kwamen al omhoog. Tijdens de turnwedstrijd - de geur van de bedompte hal met zweterig
luchtje kan ik me nu nog goed voor de geest halen - is me dat nog 4x gebeurd. Ohoh, wat
voelde ik mij naast beroerd, ook nog eens een ‘bad mom’. Zeker ook omdat er nog andere
ouders waren. Ik word er nog dikwijls aan herinnerd..
Maar een kater mag de pret niet drukken. Reden te meer om nog een keer in de smoking en
zelfde jurk te kruipen zodat we de onkosten van de kleding er in elk geval nu uit zouden
hebben. Dus togen we naar Motel van der Valk in Maastricht. Stiekem altijd leuk zo’n gala.
Je zitten vergapen én verbazen over de kledingkeuzes. Sommigen zouden zo mee kunnen
doen aan het tv-programma ‘say yes to the dress’. Stijlvolle creaties is als het zoeken naar
een speld in een hooiberg. Ook voor mij was het vorig jaar een hoofdpijndossier want hoe
doe je het goed? Lang kort, lang kort? Geen, halve of ¾ mouw? En dan nog de kleur (pfft
wat een issues...in Afrika sterven mensen van de honger…). Uiteindelijk werd het kort. Dat
kwam in Maastricht goed uit want dat was wat makkelijker met stijldansen. Op de playlist
stond namelijk Frank’s Sinatra’s the lady is a tramp en Miami Sound Machien’s Conga.
Achteraf begreep ik dat de oudere garde vorig jaar niet zo blij was met de muziekkeuze. Die
was blijkbaar veel te uitbundig geweest waardoor veel mensen al voor 23 uur de feestzaal
hadden verlaten. Resultaat dat WIJ het nu om 23 uur voor gezien hielden. Wel pas na een
frietje zuurvlees ;-)