#metoo

Geschreven door Anouska Cremers

Beste mevrouw Cremers

Een vriendin van mij heeft mij laatst verteld dat zij als kind misbruikt was door haar oom. Aanvankelijk schrok ik erg van deze mededeling. Maar toen ze meer vertelde dacht ik vooral ‘maar dat viel toch wel mee dan’? Ik schaam mij vreselijk over deze gedachte en voel me een slechte vriendin. Ik weet eigenlijk niet meer hoe ik moet reageren en vermijdt haar een beetje.

Anja

Beste Anja. Dank voor je openheid. Schaamte is soms een slechte raadgever, maar helpt ons ook om de juiste omgangsvorm te kiezen. Sinds de #metoo wordt seksueel misbruik luid, eenduidig , volmondig en onvoorwaardelijk veroordeeld. En dat is een goede zaak. Het is van belang om te beseffen dat seksueel misbruik over macht gaat, niet over seksualiteit of intimiteit. De een is machtiger en dwingt daarmee iets af wat de ander niet wilt. Hoe ingrijpend dat is, is voor iedereen voorstelbaar. De gedachte ‘maar dan viel het toch wel mee’ is een gedachte die volgt op de vooronderstelling dat ‘seksueel misbruik’ met seksualiteitte maken heeft. “Wel of geen penetratie of werd er alleen maar wat ‘geaaid’ en ‘betast”? De nare gevolgen zijn de gevolgen van misbruik, van machtsmisbruik, uitgevoerd op het uiterst persoonlijke gebied van je lichaam. Er gebeurt iets dat je niet wilt. Je bent niet weerbaar.

#metoo doorbreekt het cordon van schaamte en treft ons in een staat van onervarenheid. Hoe bespreek je dit als vriendin? Bedenk van te voren wat je tegen je vriendin zou zeggen en nodig haar uit jouw gedachten te weerspreken waar nodig. Leg je onzekerheden op tafel. Laat merken dat een boze uitval of een traan niet leidt tot beëindiging van het gesprek. Jullie vriendschap kan zo een oefenterrein worden om over lastige gedachten en gevoelens te spreken. Praten kan het begin van herstel zijn.